Από το αρχείο του σχολείου μας

Μπορεί το σχολικό αρχείο μας να μην είναι πλούσιο αλλά σίγουρα ανοίγοντας το μοναδικό εναπομείναν Βιβλίο Πιστοποιητικών Σπουδής από το έτος 1964 μπορούμε να αντλήσουμε αρκετά στοιχεία που συνθέτουν την εκπαιδευτική πραγματικότητα της κοινότητας Αγνάντων εκείνη την περίοδο.
Στις φωτογραφίες φαίνονται τα ονόματα των μαθητών το σχολικό έτος 1963- 64, ο τόπος καταγωγής, η ηλικία φοίτησης, το επάγγελμα του γονέα, ο τελικός βαθμός που έλαβαν, η διαγωγή "Κοσμιωτάτη" για άπαντες και ο χαρακτηρισμός "Προήχθη" και "Απελύθη". Σημειώνουμε ότι το σχολείο τότε ήταν διθέσιο.
Οι παρατηρήσεις που κάναμε:
α) Όλοι οι μαθητές ήταν Αγναντιώτες, 45 στον αριθμό. Η αναλογία στο φύλο ήταν: 17 κορίτσια και 28 αγόρια. Τα πιο σύνηθη ονόματα ήταν Αχιλλεόπουλος, Βγενόπουλος, Δανίκας, Ντέλης, Θεοδωρόπουλος και Μπούρλας. Και οι σημερινοί μαθητές είναι απόγονοι αυτών.
β) Φοιτούσαν ανά τάξη: 5 στην Α', 7 στη Β', 12 στη Γ', 5 στη Δ', 9 στην Ε' και 7 στην ΣΤ'.
Η φοίτηση στην Α' Τάξη ξεκινούσε σε ηλικία 7 ή 8 χρόνων. Πολλές φορές οι μαθητές "απορρίπτονταν" και διδάσκονταν ξανά την επόμενη σχολική περίοδο την ύλη της προηγούμενης. Ενδιαφέρον στοιχείο αποτελεί η προσθήκη στη λίστα των μαθητών και δύο ακόμα, η ηλικία των οποίων αυτό το σχολικό έτος ήταν 22 και 31. Κατά το δεύτερο τρίμηνο του ιδίου έτους πήραν πιστοποιητικό ότι τελείωσαν τις τάξεις Γ' και Ε' με βαθμούς 9 και 8 αντίστοιχα. Κάτι ανάλογο έγινε στο τέλος της λίστας, στην οποία προστέθηκαν επιπλέον τρεις μαθητές όχι συνηθισμένης ηλικίας για μαθητές δημοτικού. Η συνέχιση της λίστας έγινε από τον επόμενο δάσκαλο και οι ηλικίες των μαθητών ήταν 38, 22 και 23. Απολύθηκαν από το Δημοτικό Σχολείο Αγνάντων οι δύο εξ αυτών με 7 και ο τρίτος προήχθη με 8. Η χρονολογία που καταγράφεται είναι το 1965 και οι λόγοι που κατετάγησαν στις σελίδες του σχολικού έτους 1963- 64 είναι άγνωστοι.
Παρατηρείται αρκετά συχνά η επιστροφή των μαθητών στα θρανία. Οι λόγοι διακοπής φοίτησης δεν αποτελούν κατασταλτικό παράγοντα στο να επιχειρήσουν να πάρουν το "Απολυτήριο" το οποίο τότε έπαιζε ρόλο όχι μόνο στην εξεύρεση εργασίας αλλά και στην αποδοχή τους από τους υπόλοιπους κατοίκους του χωριού ως "άξιους". Από αυτό το σημείο διαφαίνεται ότι η τοπική κοινωνία ασκούσε μια επιρροή καθοριστικής σημασίας στους ανθρώπους.
γ) Το επάγγελμα των γονέων ήταν το ίδιο, δηλαδή "γεωργός". Ο πληθυσμός ήταν αμιγώς αγροτικός. Οι οικογένειες συντηρούνταν από την κτηνοτροφία η οποία άκμαζε στην περιοχή λόγο της πλούσιας χλωρίδας και εκτρέφονταν από τους κατοίκους αιγοπρόβατα.
δ) Η τελευταία και πιο ενδιαφέρουσα παρατήρηση είναι οι βαθμολογίες των μαθητών.
Εμφανίζονται οι παρακάτω βαθμοί στις εξής συχνότητες: 2 μαθητές βαθμό 10, 3 μαθητές βαθμό 9, 15 μαθητές βαθμό 8, 9 μαθητές βαθμό 7, 14 μαθητές βαθμό 6, 7 μαθητές βαθμό 5. Σαφώς οι δάσκαλοι ήταν αυστηρότεροι όχι μόνο στην αξιολόγηση των μαθητών αλλά και στις τιμωρίες που επέβαλαν σχεδόν καθημερινά. Η μη προετοιμασία από το σπίτι για το σχολείο συνεπάγονταν τις ραβδιές την επόμενη μέρα από το δάσκαλο που όλοι τον έτρεμαν. Πολλά από τα παιδιά διάβαζαν στην ύπαιθρο όπου μετά το μεσημέρι βοσκούσαν τα ζώα της οικογένειας. Βοήθεια από τα μεγαλύτερα αδέλφια ήταν πιο συνηθισμένη (κι αυτή όχι πάντοτε) απ' ό,τι από τους ίδιους τους γονείς, που όντας πολύτεκνοι οι περισσότεροι είχαν πλήθος άλλων υποχρεώσεων.
Μέσα από τη μελέτη ενδεικτικά τις λίστες του σχολικού έτους 1963- 64 στο Βιβλίο Πιστοποιητικών Σπουδής, μεταφερόμαστε σε μιαν εποχή πιο δύσκολη λόγω της συντηρητικής ιδεολογίας που κυριαρχούσε σε όλη την Ελλάδα. Εκεί οι συνθήκες διαβίωσης πολύ χειρότερες από σήμερα στα χωριά, οι δάσκαλοι αυθεντίες και φόβητρο για τους μαθητές αλλά η εκτίμηση του σχολείου πολύ μεγαλύτερη από τους γονείς και μαθητές του 2010.