Στολίδι του τόπου μας είναι το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής. Ευρίσκεται νοτιοδυτικά από το χωριό Άγναντα, κάτω από την περιοχή Αμπελάκια. Με το αυτοκίνητο κατεβαίνουμε από ένα δρομάκι στο αγρόκτημα που έχει κτιστεί το μοναστήρι. Αλλά εμείς προχωρήσαμε από τους χωματόδρομους πίσω από το χωριό με τα πόδια. Περπατήσαμε αρκετά το δρόμο που άλλοτε ήταν γεμάτος από λάσπη (εκεί έχουν κολλήσει τρία αυτοκίνητα φέτος κι έχουν έρθει ενισχύσεις με 4επί4 από το χωριό), άλλοτε πολλή ανηφόρα- κατηφόρα κι άλλοτε γεμάτος από χορτάρια μιας και είναι άνοιξη. Περάσαμε κι από την πέτρινη βρύση, ξεκουραστήκαμε και προχωρήσαμε. 
Στη ρεματιά και στο Καλντερίμι υπάρχουν πολλοί γέρικοι πλάτανοι. Άλλοι στέκουν περήφανοι δίπλα στο ποταμάκι, άλλοι έχουν πέσει και άλλοι είναι καμμένοι. Τα παιδιά ξεναγούν τη δασκάλα στα βοσκοτόπια. Τίνος είναι ποιο και πότε έρχονται με τα πρόβατα. Ευτυχώς που είχαμε φορέσει τα αθλητικά μας και οι τέσσερις και περπατούσαμε άνετα.Ο ναός κτίστηκε με έξοδα του Βασιλείου Ντέλη, κατοίκου Αγνάντων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το μνήμα του βρίσκεται στο χώρο του μοναστηριού και όχι στο κοιμητήριο του χωριού. Αυτό αποδεικνύει πόσο πολύ αγαπούσε το μοναστήρι και ότι είχε δώσει όχι μόνο χρήματα για την ανέγερσή του αλλά και όλη του την ψυχή για να στηθεί και να λειτουργήσει. Ο θεοσεβής αυτός κύριος απεβίωσε το 1974 σε ηλικία 57 ετών.
Το μοναστήρι τώρα δεν κατοικείται μόνιμα από τις λίγες μοναχές για άγνωστο σε εμάς λόγο. Έρχονται την καλοκαιρινή περίοδο και κάθονται μερικές μέρες μπρος πίσω στη μνήμη της Αγίας. Τότε είναι που όλα τα ετοιμάζουν για τη γιορτή και το πανηγύρι. Έρχονται πιστοί όχι μόνο από τα Άγναντα να προσκυνήσουν αλλά και κάτοικοι από τα γύρω χωριά: τον Ανθώνα, το Καλό Παιδί, τη Βουλιαγμένη, το Σιμόπουλο, το Πανόπουλο..
Φτάνοντας στο μοναστήρι περιηγηθήκαμε στο χώρο μόνοι μας. Το κτίριο στο οποίο μένουν οι καλόγριες φαίνεται καθαρό και περιποιημένο. Έξω φρόντιζαν και τον κηπάκο τους με τα διάφορα λουλούδια. Υπάρχει και βρυσούλα που φέρνει νερό κατευθείαν από το βουνό. Η εκκλησία μέσα λάμπει. Προσκυνήσαμε και την παλιά εικόνα της Αγίας Παρασκευής, φτιαγμένη το 1937.
Ο χώρος της κουζίνας δίπλα από το ναό. Ο φούρνος του μοναστηριού.
Στη ρεματιά πάνω από το ποτάμι.
Η όψη του χωριού όπως φαίνεται από το μοναστήρι.
Η δασκάλα στη βρύση ξαποσταίνει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου