Γιορτές και Εκδηλώσεις των Αγνάντων πριν από χρόνια

Η Αλεξάνδρα Φράγκου, μαθήτρια της Β' Γυμνασίου στις 17 Μαίου 2001, έγραψε για τα ήθη και έθιμα των Αγνάντων στα πλαίσια σχολικής εργασίας. Το υλικό της προέρχεται από προφορικές μαρτυρίες κατοίκων του χωριού:
ΕΘΙΜΑ ΑΠΟΚΡΙΩΝ: Τις αποκριές μαζεύονταν παρέες- παρέες, έσφαζαν, έψηναν χοίρους και γλεντούσαν. Ένα άλλο έθιμο ήταν να μαζεύονται 4- 5 οικογένειες μαζί και να περνούν μαζί την Κυριακή της Αποκριάς. Την Καθαρά Δευτέρα οι γυναίκες έφτιαχναν νηστίσιμα φαγητά, τα έπαιρναν και τα πήγαιναν στην πλατεία του χωριού όπου εκεί όλοι μαζί τραγουδούσαν και χόρευαν.
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ: Τα ανύπαντρα αγόρια και κορίτσια πήγαιναν στην πλατεία του χωριού κρατώντας ο καθένας ένα αντικείμενο. Εκεί υπήρχε ένα δοχείο με νερό. Τα αγόρια και τα κορίτσια έριχναν μέσα στο δοχείο τα πράγματα που είχαν φέρει μαζί τους. Στο τέλος έβαζαν ένα μικρό παιδί να τραβήξει μέσα από το δοχείο ένα αντικείμενο. Ο κάτοχος του αντικειμένου αυτού που θα τραβούσε το παιδί πίστευαν ότι θα παντρευόταν πρώτος από τους υπόλοιπους. Δηλαδή, έριχναν τα "ριζικά". Την ίδια μέρα το βράδυ έτρωγαν μια κουλούρα με αρκετό αλάτι. Αν έβλεπαν όνειρο ότι έπιναν νερό από κάποια πηγή, από αυτό το χωριό που βρισκόταν η πηγή θα καταγόταν ο ή η σύζυγος του κάθε κοριτσιού ή αγοριού αντίστοιχα.
ΓΑΜΟΣ: Παλιότερα όλοι παντρεύονταν με συνοικέσιο. Ο γαμπρός με τους γονείς του πήγαινε στο σπίτι της νύφης και την "ασήμωναν", δηλαδή της έδιναν λύρες ή άλλα νομίσματα. Ακολουθούσαν οι αρραβώνες και στη συνέχεια ο γάμος. Την Παρασκευή έβγαζαν την προίκα της νύφης έξω από το σπίτι, την τοποθετούσαν μέσα σε σεντόνια για να πάρει το σεντόνι σχήμα μπάλας, την κάρφωναν με καρφίτσες. Γι' αυτό άλλωστε αυτή η διαδικασία ονομάστηκε "καρφώματα". Το Σάββατο το μεσημέρι ο πατέρας του γαμπρού πήγαινε στο σπίτι της νύφης να πάρει την προίκα. Την ημέρα του γάμου, δηλαδή την Κυριακή, ο γαμπρός μαζί με άλλους πήγαιναν με τα άλογά τους να πάρουν τη νύφη από το χωριό της και να την οδηγήσουν στην εκκλησία. Η νύφη έπρεπε να ανέβει σε άσπρο άλογο, που συμβόλιζε την αγνότητά της. Την επόμενη μέρα του γάμου οι νεόνυμφοι πήγαιναν σε κάποια πηγή κι έριχναν ο ένας στον άλλο νερό. Μετά από οκτώ ημέρες η νύφη έφτιαχνε κουλούρια και πήγαινε στο χωριό της για να τα μοιράσει στα παιδιά που υπήρχαν εκεί. Το ίδιο έκανε και από το χωριό της, δηλαδή έφτιαχνε κι εκεί κουλούρια για να τα μοιράσει στα παιδιά που υπήρχαν στο χωριό του άντρα της.