Στις 23 Απριλίου, εορτή του Αγίου Γεωργίου, εκκλησιαστήκαμε στο ναό του χωριού. Ακόμα κι αν δεν είναι προστάτης μας, τον τιμάμε με μεγάλη ευλάβεια. Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού μαζεύτηκαν στην εκκλησία για τη Θεία Λειτουργία. Πριν την απόλυση, ο ιερέας μαζί με τους επιτρόπους ξεκίνησαν για την περιφορά της εικόνας του Αγίου Γεωργίου στους δρόμους του χωριού. Σε όλη τη διαδρομή ψάλλονταν το απολυτίκιο του Αγίου. Οι επίτροποι βαστάζοντας την εικόνα σταματούσαν έξω από κάθε σπίτι και η νοικοκυρά αφού προσκυνούσε έλεγε στον παπά τα ονόματα της οικογένειας για να διαβαστούν υπερ υγείας. Ο παπάς έδινε ευχή, ευλογούσε και συνέχιζε μέχρι την επόμενη αυλή. Ο μαθητής της ΣΤ' Τάξης, Γιώργης, κρατούσε το δίσκο για να μαζεύει ό,τι έδιναν οι πιστοί. Όλες οι νοικοκυρές είχαν βγάλει ένα χαλάκι στο δρόμο για την περιφορά, όπως και στον Επιτάφιο.
Αυτό αποτελεί μια μικρή εθιμική παράδοση, που την έχουν στο χωριό από παλιά. Το να έρθει η εικόνα του Αγίου Γεωργίου έξω από το σπίτι το θεωρούσαν και το θεωρούν μεγάλη ευλογία. Χαρακτηριστικά μου είπε ένας μεσήλικας Αγναντιώτης: "Εμείς έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τ' αφήσουμε". Μετά την περιφορά επιστρέψαμε στο ναό για την απόλυση και το αντίδωρο.
Ο επίτροπος κι αυτός με τη σειρά του ρίχνει τον όβολο στο δίσκο.
Η κυρά Θοδώρα (χήρα) και η κυρία Αρετή με το σύζυγο.
Όταν επιστρέφοντας κοντοσταθήκαμε στην πόρτα πριν μπουμε μέσα για την απόλυση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου